put zijn inspiratie vooral uit de natuur. Na zijn studie aan de Kunstacademie in Utrecht verdiepte Leon Veerman zich jarenlang in de bolvorm. Langzaamaan ontstonden er uit die studies naar de bolvorm, vogels. Vaak niet meer dan een kromming in het brons, een golf met vleugels. Soms lijken ze gesneden uit een bol, die nu fungeert als de vleugels en het lijf. Bovenop is de glimmend gepolijste kop.
De langgerekte beesten steken hun kop in het zand, of juist hun neus in de wind. Het zijn vogels met menselijke eigenschappen. Zo vliegen ze gracieus voorbij, zo duiken ze als hongerige gieren naar beneden, klaar om hun klauwen in een prooi te zetten. In deze vogels is het sierlijke en het dreigende voortdurend aanwezig.
Twee jaar geleden bracht zijn dochter foto’s mee uit Chili met daarop Blauwvoetgenten. De balts van deze vogel is niet alleen sierlijk, maar ook heel komisch. Een jarenlange fascinatie volgde
Met minimale middelen maximale zeggingskracht, of zoals een galeriehoudster het verwoorde: “de ultieme vrijheid vol kracht, leven en gevoel verbeeld door een beeldhouwer die de veelzeggende eenvoud van de vorm als geen ander beheerst.
Over het algemeen worden van elk beeld acht exemplaren gegoten die hoewel in grote lijnen identiek, in hun patina en polijsten toch stuk voor stuk individuele werken opleveren.