Edith Janzen
Twaalf jaar geleden besloot Edith Janzen gehoor te geven aan mijn altijd sluimerende behoefte te creëren. Vanuit deze behoefte groeide de wens om beelden te maken. Aanvankelijk ben ik lessen gaan volgen bij beeldhouwster Inez Warnaar. Bij haar heb ik enkele jaren uitsluitend naar model geboetseerd, waardoor ik een goede basis heb gelegd voor mijn verder groei.
Aangezien ik mij graag verder wilde ontwikkelen heb ik hierna diverse
workshops bij verschillende beeldhouwers gevolgd. Vervolgens kreeg ik de kans om lessen te volgen bij de bekende beeldhouwer Karel Gomes. Het was een groot voorrecht om met hem te mogen werken en van hem te mogen leren. Onder zijn toezicht welke tot op de dag van vandaag voortduurt, heb ik mij verder kunnen ontwikkelen.
Zijn inspirerende lessen, zijn onaflaatbare stimulans en zijn kritische beoordeling van mijn werk hebben mij gebracht waar ik op dit moment sta als mens en als beeldhouwster. Inmiddels experimenteer ik graag en vind ik het prettig om me een langere tijd in één onderwerp te verdiepen en in series te werken. Door me gedurende een periode in één thema te verdiepen groei ik in het onderwerp en weet ik steeds beter de sfeer te ‘pakken’.
Momenteel ben ik bezig met penningen en reliëfs. In de toekomst wil ik graag mijn Commedia dell’arte serie verder uitbreiden.
Via mijn website houd ik u op de hoogte van verdere ontwikkelingen.
Edith is een beeldhouwster met een groot gevoel voor de realiteit in de samenleving. Net als de 19de-eeuwse animaliers vertaalt ze dit in dierfiguren.
Dieren die ons vertrouwd voorkomen en tegelijkertijd vervreemdend werken. De verfijning van de afwerking doet daardoor zeer natuurlijk aan.
Het is of we dit werk al kennen. Aanvankelijk zijn ze geïnspireerd door het werk van de 19-de eeuwse tekenaar en graveur Grandville die in zijn illustraties de maatschappij in Frankrijk rond 1830 hekelde.
De dieren van Edith zijn onschuldiger. Ze houdt van het leven en van al wat lief is.
Omdat ze geen kwaadaardigheid kent is ze in haar werk heel aandachtig en liefdevol.
Het is vanzelfsprekend dat je op den duur van haar beeldjes gaat houden als dierbare familieleden.
Ook in haar naakten en ander vrij werk treffen we deze intieme aandacht aan.
In haar commedia dell’arte-figuren weet ze de wereld van toen in dit dagelijkse leven te plaatsen. ”
